Szkoła ABC

https://jakmedytowac.pl/cwiczenia-oddechowe-techniki-oddechowe-na-stres/

https://www.poradnikzdrowie.pl/psychologia/zdrowie-psychiczne/mindfulness-na-czym-polega-trening-uwaznosci-aa-uDPv-er7g-Defd.html

 -------------------------------------------------------------------

Edukacja włączająca

Edukacja włączająca rozumiana jest jako podejście w procesie kształcenia i wychowania, którego celem jest zwiększanie szans edukacyjnych wszystkich osób uczących się poprzez zapewnianie im warunków do rozwijania indywidualnego potencjału, tak by w przyszłości umożliwić im pełnię rozwoju osobistego na miarę swoich możliwości oraz pełne włączenie w życie społeczne.

Edukacja ta stawia za cel wyposażenie uczniów w kompetencje niezbędne do stworzenia w przyszłości włączającego społeczeństwa, czyli  społeczeństwa, w którym osoby niezależnie od różnic m.in. w stanie zdrowia, sprawności, pochodzeniu, wyznaniu są pełnoprawnymi członkami społeczności, a ich różnorodność postrzegana jest jako cenny zasób rozwoju społecznego i cywilizacyjnego. To systemowe, wielowymiarowe i wielokierunkowe podejście do edukacji nastawione na dostosowanie wymagań edukacyjnych, warunków nauki i organizacji kształcenia do potrzeb i możliwości każdego ucznia, jako pełnoprawnego uczestnika procesu kształcenia.

Co, jako nauczyciele, powinniśmy wiedzieć i zawsze o tym pamiętać.

„Doszedłem do przerażającego wniosku, że to ja jestem wiodącym elementem w klasie. To moje osobiste podejście ma zasadniczy wpływ na atmosferę (…) Jako nauczyciel posiadam ogromną władzę, która życie uczniów może uczynić żałosnym, bądź radosnym. Mogę być narzędziem tortur albo instrumentem inspiracji.
Mogę upokorzyć albo udobruchać, zranić albo uleczyć.”

„ Dzieci są jak mokry cement – wszystko, z czym się zetkną, zostawia na nich swój ślad.”

 Haim Ginott (1922–1973) – izraelski psycholog, terapeuta dzieci i pedagog.

-------------------------------------------------------------------------------- 

Model kulturowej góry lodowej Edwarda T. Halla

W 1976 roku Hall stworzył analogię góry lodowej w odniesieniu do kultury. Jeśli kultura danego społeczeństwa jest górą rozumował Hall, to pewne jej aspekty są widoczne nad wodą, ale większa część jest ukryta pod powierzchnią.

Zewnętrzna, czyli świadoma, część kultury jest tym, co możemy zobaczyć i stanowi wierzchołek góry lodowej. Obejmuje zachowania i niektóre przekonania. Wewnętrzna lub podświadoma część kultury znajduje się pod powierzchnią i obejmuje pewne przekonania oraz wartości i wzorce myślowe, które leżą u podstaw zachowania.

Co możemy zrobić, aby lepiej poznawać inne kultury, być bardziej otwartymi i tolerancyjnym?

Hall sugeruje, że jedynym sposobem na poznanie wewnętrznej kultury innych, jest aktywne uczestnictwo w danej kulturze. Kiedy po raz pierwszy wchodzimy do nowej kultury, widoczne są tylko najbardziej jawne zachowania. W miarę spędzania więcej czasu w nowej kulturze, odkryte zostaną podstawowe przekonania, wartości i schematy myślowe.
Model ten uczy nas, że nie możemy oceniać nowej kultury tylko na podstawie tego, co widzimy, kiedy po raz pierwszy w nią wchodzimy. Musimy poświęcić trochę czasu, aby poznać osoby z tej kultury i wejść z nimi w interakcję. Tylko w ten sposób możemy odkryć wartości i przekonania, które leżą u podstaw zachowań tego społeczeństwa.

 RODZAJE PRZEMOCY

OFIARY PRZEMOCY SZKOLNEJ

Często zdarza się, że wśród ofiar przemocy rówieśniczej spotyka się dzieci z pewnymi charakterystycznymi cechami, jak: kolor włosów, okulary, dysfunkcje fizyczne, itp. Jednak ofiarami przemocy mogą być także dzieci, które niczym charakterystycznym nie wyróżniają się. Dziećmi, którym dokuczają rówieśnicy, są zarówno dobrzy, jak i słabsi uczniowie, chłopcy i dziewczynki, osoby dobrze i gorzej sytuowane.

Najczęściej ofiarami przemocy stają się osoby, u których obserwuje się:

●   Brak pewności siebie, nieśmiałość, wysoki poziom lęku.

●   Trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami i w związku z tym mniejsze wsparcie społeczne.

●   Niezbyt ścisłe relacje rodziców ucznia ze szkołą, zmniejszające prawdopodobieństwo interwencji z ich strony.

●   U chłopców – niska sprawność fizyczna.

CZĘSTE ZACHOWANIA OFIAR PRZEMOCY SZKOLNEJ

Ofiary przemocy szkolnej bardzo rzadko mówią dorosłym o swoich problemach, dlatego nie zawsze są rozpoznawane przez otoczenie. Często same borykają się ze zmartwieniami. Nie proszą o pomoc dorosłych dlatego, że obawiają się pogorszenia sytuacji albo zemsty prześladowców. Ofiarom przemocy przeszkadza wstyd i poczucie winy – „ kozioł ofiarny” jest przekonany, że wina tkwi w nim samym.

SYGNAŁY POZWALAJĄCE POZNAĆ PRZEŚLADOWANE DZIECI.

Dan Olweus, norweski psycholog zajmujący się od wielu lat problemem przemocy w szkole, podaje wskazówki pozwalające zidentyfikować ofiarę przemocy szkolnej. Według badacza dziecko takie:

●   często płacze lub wygląda na osobę smutną, nieszczęśliwą,

●   przerwy spędza samo lub stara się trzymać w pobliżu nauczyciela,

●   ma problemy z głośnym wypowiadaniem się na lekcji,

●   może szukać swoich rzeczy, które często są chowane, rozrzucane albo niszczone,

●   ma wyraźne ślady fizyczne – zadrapania, sińce, także podarte lub zniszczone ubrania,

●   jest izolowane, niezapraszane do wspólnych działań, w czasie podziału na grupy zostaje samo, jako ostatnie wybierane jest do grupy,

●   może przejawiać nieoczekiwane zmiany nastroju – od smutku do irytacji lub nagłych wybuchów złości,

●   traci zainteresowanie nauką, pogarszają się jego stopnie,

●   spóźnia się do szkoły lub zaczyna chodzić i wracać z niej dziwną, okrężną trasą albo zaczyna unikać szkoły, wagaruje,

●   nie bierze udziału w imprezach i wyjazdach klasowych lub trzyma się podczas nich blisko dorosłych,

●   nie ma kolegów, nikt nie przychodzi do jego domu i ono samo też nikogo nie odwiedza,

●   skarży się na częste bóle głowy, brzucha, ma kłopoty ze snem, krzyczy lub płacze w nocy,

●   domaga się od rodziców dodatkowych pieniędzy,

●   jest często wyśmiewane, ośmieszane, poniżane, zastraszane, popychane, zmuszane do wykonywania poleceń kolegów, często też ma nieprzyjemne przezwisko.

CZYNNIKI OKREŚLAJĄCE SPRAWCÓW PRZEMOCY SZKOLNEJ

Sprawcy przemocy zazwyczaj:

●   są starsi, silniejsi lub bardziej sprawni fizycznie od swoich ofiar,

●   są aktywni i energiczni, starają się dominować nad otoczeniem i próbują podporządkować sobie innych,

●   są impulsywni, łatwo wpadają w gniew, często są napięci lub sfrustrowani,

●   nie przestrzegają norm i reguł,

●   im są starsi, tym bardziej mają negatywny stosunek do szkoły i tym gorsze oceny,

●   często wpadają w tzw. złe towarzystwo, dość wcześnie zaczynają pić alkohol, popełniają kradzieże i wchodzą w konflikty z prawem,

●   często się buntują, występują przeciw dorosłym, chociaż mogą też bać się silniejszych od siebie, ● mają opinię twardych, nie przejawiają wstydu, poczucia winy i empatii wobec innych,

●   są raczej pewni i zadowoleni z siebie,

●   zazwyczaj mają grupę osób, wśród których cieszą się popularnością.

KONSEKWENCJE PRZEMOCY

Ofiary przemocy przeżywają dotkliwie poczucie poniżenia i upokorzenie, lęk, rozpacz i smutek. Czują się osamotnione, bezsilne i bezradne. Wstydzą się tego, co je spotkało i czują się winne, że nie potrafią sobie poradzić. Towarzyszy im złość, żal, a nawet nienawiść do sprawcy. W szkole emocje te wpływają negatywnie na koncentrację uwagi i w rezultacie na wyniki w nauce. O sobie samych najczęściej myślą bardzo źle: „Jestem do niczego”, „Sam jestem sobie winny”, „Nigdy nic mi się nie uda”, „Nie potrafię sobie poradzić”. Otoczenie postrzegają jako wrogie lub obojętne: „Wszyscy są przeciwko mnie”, „Nikt mi nie pomoże”, „Nikogo nie obchodzi to, co się ze mną dzieje”. Takie wyobrażenie o sobie utrwala się i często wpływa na zachowanie ofiar i ich relacje z otoczeniem w całym późniejszym życiu.
Aby zjawisko przemocy nie rozpowszechniało się trzeba reagować na nawet drobne sygnały.
Ważne jest, by ofiara nie pozwoliła się zastraszyć i potrafiła odpowiednio reagować na dokuczanie.

PRZEMOC WERBALNA

- nadawanie niechcianych przezwisk

- dogadywanie

- obrażanie

- ośmieszanie

- plotkowanie

 Przejawia się m.in poprzez: dokuczanie, przezywanie, wyśmiewanie, wyszydzanie, obrażanie, ośmieszanie, przeszkadzanie, pokazywanie nieprzyzwoitych gestów, grożenie rozpowszechnianie plotek. Ten rodzaj agresji i przemocy również może występować w formie pośredniej, np. gdy uczniowie namawiają rówieśników do zrobienia komuś krzywdy, wyśmiewania lub wykluczenia z grupy.

PRZEMOC RELACYJNA

- wykluczanie z grupy

- ignorowanie

- oddalanie się, gdy ofiara się zbliża

 To agresja bez fizycznego kontaktu, polegająca na działaniach, które prowadzą do obniżenia czyjegoś statusu w grupie, izolowania, pomijania, wykluczenia z grupy, nieodzywania się.

PRZEMOC FIZYCZNA

Przejawia się poprzez takie zachowania jak:

- bicie, drapanie, plucie, kopanie, szarpanie ofiary, wymuszanie pieniędzy

- niszczenie, zabieranie przedmiotów należących do ofiary

Agresja i przemoc fizyczna mogą być stosowane:

➢ bezpośrednio – gdy uczniowie sami są ich sprawcami,

➢ lub pośrednio – gdy nakłaniają do nich innych.

CYBERPRZEMOC

- wysyłanie e-maili oraz SMS o obraźliwej treści

To przemoc z użyciem nowych technologii, np. obraźliwe SMS-y czy e-maile, wpisy na portalach społecznościowych, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę.

Uczniowie mogą się stykać z różnorodnymi formami agresji elektronicznej, np. agresywnymi atakami na czacie lub w ramach grupy dyskusyjnej, regularnym elektronicznym przesyłaniem nieprzyjemnych wiadomości do ofiary, podszywaniem się pod ofiarę (kradzież tożsamości), upublicznianiem tajemnic, udostępnianiem prywatnych materiałów (zdjęć ofiary), śledzeniem i nękaniem oraz prowokowaniem do pewnych zachowań i dokumentowaniem ich za pomocą zdjęć lub filmów upowszechnianych następnie w Internecie, upublicznieniem poniżających, nieprawdziwych informacji lub materiałów
na temat ofiary.

PSYCHICZNA/EMOCJONALNA

Jest podstawą wszelkich form przemocy. Polega na wywieraniu presji na osobę w celu sprawowaniu nad nią kontroli i podporządkowania jej swojej woli. Jej istotą jest naruszenie godności osobistej. Stanowi podstawę wszelkich innych form przemocy i zazwyczaj z nimi współwystępuje. Przykładem mogą być: wyśmiewanie poglądów, religii, pochodzenia, narzucanie własnych poglądów i planów, karanie przez odmowę uczuć, zainteresowania, szacunku, stała krytyka, wmawianie choroby psychicznej, izolacja społeczna poprzez kontrolowanie i ograniczanie kontaktów z innymi osobami, domaganie się posłuszeństwa, ograniczanie snu i pożywienia, uniemożliwianie schronienia, degradacja werbalna czyli wyzywanie, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie, stosowanie gróźb i wulgaryzmów, straszenie zastosowaniem siły.

FIZYCZNA

Polega na naruszeniu nietykalności cielesnej lub niesie takie ryzyko. Przykłady: popychanie, odpychanie, obezwładnianie, przytrzymywanie, policzkowanie, szczypanie, gaszenie papierosów na ciele, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką i pięściami, bicie przedmiotami, ciskanie w kogoś przedmiotami, parzenie, polewanie substancjami żrącymi, szarpanie np. za włosy lub uszy, użycie broni, porzucanie w niebezpiecznej okolicy, nieudzielanie koniecznej pomocy, itp.

SEKSUALNA

Dotyczy sfery seksualnej, jej celem jest poniżenie drugiej osoby, odebranie jej godności, polega na naruszeniu intymności. Jej istotą jest zmuszanie osoby do aktywności seksualnej wbrew jej woli, kontynuowaniu aktywności seksualnej, gdy osoba nie jest w pełni świadoma, bez pytania jej o zgodę lub gdy na skutek zaistniałych warunków obawia się odmówić. Występuje wówczas przymus jako na bezpośrednie użycie siły lub emocjonalny szantaż, groźba lub podstęp by osobę skłonić do preferowanego zachowania. Np.: gwałt, molestowanie seksualne, wymuszanie pożycia, obmacywanie, dotykanie intymnych części ciała, zmuszanie do niechcianych praktyk seksualnych, nieliczenie się z życzeniami partnerki/partnera, komentowanie szczegółów anatomicznych, ocenianie sprawności seksualnej, wyglądu, uwagi i żarty o charakterze seksualnym, przymuszanie do oglądania treści charakterze seksualnym bądź pornograficznym itp.;

EKONOMICZNA

Dotyczy sfery materialnej, polega na celowym niszczeniu własności, pozbawianiu środków lub tworzeniu warunków, gdy trudno jest zaspokoić podstawowe potrzeby min. uniemożliwianiu podjęcia pracy zarobkowej i wymuszanie pracy nieodpłatnej, odbieranie zarobionych pieniędzy, niszczeniu rzeczy, zabieraniu pieniędzy, ograniczanie dostępu do zasobów rodziny, w przypadku wspólnej firmy na nieopłacaniu składek, ubezpieczeń i niewypłacaniu zarobionych pieniędzy, wymaganiu,
by sprawozdawać się z każdej wydanej złotówki, pozbawieniu informacji na temat stanu majątku rodziny, zaciąganiu kredytów i pożyczek na wspólne konto, zmuszaniu do spłacania długów, sprzedawaniu rzeczy osobistych bądź wspólnych bez uzgodnienia itp.

ZANIEDBANIE

Dotyczy naruszenia obowiązku opieki ze strony najbliższych. Jego istotą jest niezaspokojenie podstawowych potrzeb biologicznych i psychicznych drugiego człowieka. Odnosi się do dzieci, osób starszych czy niepełnosprawnych lub chorych, których dobry stan wymaga opieki ze strony domowników. Polega na min. na braku zainteresowania potrzebami innej osoby, świadomym ich ignorowaniu, pozbawianiu środków na utrzymanie, pozbawianie jedzenia, ubrania, schronienia, braku pomocy w chorobie, nie udzielenie pomocy, uniemożliwianie dostępu do miejsc zaspokojenia podstawowych potrzeb: mieszkania, kuchni, łazienki, łóżka, itp.